تولد منصوره ام

قلم در شراب زدو تو را کشید پروردگارت را درود....

 

 

تقدیم به همسر عزیزم.....

 

 

تقدیم به کسی که:تا ابد دوستش خواهم داشت

 

 

آن گاه که با تو هستم یک لحظه تنها ماندن نفس گیر است ...

 

 

به شیرینی لحظه های عاشقی * دوستت دارم * .

 

 

من که تنها تو را دارم . از تمام دار دنیا فقط تو را می خواهم . تو تنها آرزویم هستی ...

 

 

به اندازه ی تمام آرزو هایم که تنها تویی .

 

 

به اندازه ی دنیا که می خواهم دنیا نباشد و تنها تو برای من باشی

 

 

به اندازه ی همان تنهایی که یا تنها با تو هستم و یا تنها به یاد تو هستم . ای عشق من ...

 

 

ای بهترینم ... به عشق تمام این عشق ها * دوستت دارم *

 

 

لحظه های عاشقی با تو چقدر شیرین است همیشه کنارم باش وبه بودنت محتاجم منصوره ام...

 

 

تولد گذرگاهی است که هر انسانی از ان عبور میکند وقدم در راه تکامل میگذارد.تولد یاداوری هست که هر سال تلنگری به خود بزنیم تا قدر داشته هایمان را بیشتر بدانیم.بدانیم که زمان چقدر زود میگذرد.انقدر زود که به سان چشم بهم زدنی....

 

 

تولد همین است..اینکه بودن کسی را که باعث ارامش وخوشحالی در زندگی میشود را جشن بگیریم.کسی که در این تکرار مرگ بار زندگی باعث میشود لحظه ای شاد شویم کسی که باعث میشود از این روزها وشبهای تکراری زندگی دق نکنیم وبرایمان خاطراتی پراز عشق وزیبایی بسازد.

 

 

وامروز تولد منصوره عزیزم است...این نوشته فقط دلنوشته ایست تو...تقدیم به همه خوبیهایی برای من کردی ومن نتونستم جبران کنم....مرسی که کنار من هستی وزندگی مرا رنگ دادی...تو همان فرشته نجاتی...تو همان قرص هستی با بودنت ارومم...

 

 

ببخش اگه نتونستم واست شهر یه حتی کوچه رو چراغونی کنم یا نتونستم واست ستاره بچینم...ولی حداقل واست

 

 

 

مینویسم تا باورت بشه که چقدر دوستت دارم